Σχετικά με τη διαχείριση των συγκρούσεων

Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση μιας ευρείας ποικιλίας επιχειρηματικών καταστάσεων. Ένα κοινό ζήτημα στο επιχειρηματικό περιβάλλον είναι η σύγκρουση. Συγκρούσεις συχνά προκύπτουν όταν ένα άτομο ή μια επιχείρηση δεν προσεγγίζει μια κατάσταση σύμφωνα με συγκεκριμένες προσδοκίες. Η σύγκρουση μπορεί να συμβεί εσωτερικά ή εξωτερικά. Οι εσωτερικές διαμάχες συνήθως αφορούν τον ιδιοκτήτη επιχείρησης, τους διευθυντές ή τους υπαλλήλους μιας επιχειρηματικής οργάνωσης. Οι εξωτερικές συγκρούσεις αφορούν άλλες επιχειρήσεις, πελάτες ή το ευρύ κοινό.

Γεγονότα

Η διαχείριση των συγκρούσεων συχνά απαιτεί από τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων να ανακαλύψουν τον κύριο λόγο της σύγκρουσης. Πολλά αρνητικά ζητήματα μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αλλά οι ιδιοκτήτες πρέπει να περάσουν από αυτά τα ζητήματα για να ανακαλύψουν το πραγματικό πρόβλημα. Η προσπάθεια αντιμετώπισης των συμπτωμάτων της σύγκρουσης και όχι η αρχική αιτία μπορεί να παρατείνει τη σύγκρουση. Η διαχείριση των συγκρούσεων μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία, ανάλογα με το μέγεθος και το εύρος των δραστηριοτήτων μιας εταιρείας.

Χαρακτηριστικά

Οι μεμονωμένες προσωπικότητες είναι συνήθως ένας κοινός παρονομαστής στις συγκρούσεις στο χώρο εργασίας. Οι εργαζόμενοι μπορούν να αγωνιστούν να συνεργαστούν με άτομα που δεν έχουν την ίδια ηθική, κώδικα δεοντολογίας ή άλλες πεποιθήσεις όταν πλησιάζουν επιχειρηματικές καταστάσεις. Οι συγκρούσεις προσωπικοτήτων συχνά οδηγούν σε συγκρούσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι λειτουργίες εργασίας ή πώς αντιμετωπίζουν τα άτομα τους άλλους εργαζόμενους και τους πελάτες. Οι μεγαλύτεροι οργανισμοί με πολλαπλά τμήματα επιχειρήσεων μπορούν επίσης να αντιμετωπίσουν προβλήματα σύγκρουσης όταν οι υπάλληλοι ενός τμήματος προκαλούν προβλήματα με υπαλλήλους σε άλλο τμήμα.

Τεχνικές ανάλυσης

Οι επιχειρηματικές οργανώσεις ενδέχεται να επιχειρούν διάφορους τύπους τεχνικών επίλυσης συγκρούσεων για να διορθώσουν αρνητικές επιχειρηματικές καταστάσεις Οι συνήθεις τύποι επίλυσης συγκρούσεων περιλαμβάνουν τη διαπραγμάτευση, τη διαμεσολάβηση ή τη διαιτησία, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η διαπραγμάτευση επιχειρεί να διευθετήσει τη σύγκρουση επιτυγχάνοντας αμοιβαία συμφωνία. Η διαμεσολάβηση χρησιμοποιεί ένα τρίτο μέρος για να συζητήσει τα θέματα και να βοηθήσει στη δημιουργία μιας εφαρμόσιμης λύσης. Η διαιτησία είναι παρόμοια με τη διαμεσολάβηση, εκτός του ότι ο διαιτητής έχει την εξουσία να επιλέξει μια λύση και να επιβάλει την απόφαση.

Σκέψεις

Οι εταιρείες ενδέχεται να προσπαθήσουν να περιορίσουν το μέγεθος των συγκρούσεων στο χώρο εργασίας ή το επιχειρηματικό περιβάλλον τους, εκπαιδεύοντας και εκπαιδεύοντας τους υπαλλήλους για την ορθή συμπεριφορά. Η χρήση δραστηριοτήτων δημιουργίας ομάδων, εταιρικών πικνίκ ή άλλων άτυπων μεθόδων κατάρτισης μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση και την προώθηση θετικών σχέσεων. Οι εταιρείες μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν αυτές τις τεχνικές με πελάτες ή πωλητές για να δημιουργήσουν θετικές και χωρίς συγκρούσεις επιχειρηματικές σχέσεις. Η συχνότητα αυτών των γεγονότων εξαρτάται συχνά από το μέγεθος της επιχείρησης και την ποικιλομορφία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Προειδοποίηση

Η διευκόλυνση των συγκρούσεων στο χώρο εργασίας να αναπτυχθούν και να εξαλείψουν θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρές αρνητικές επιχειρηματικές καταστάσεις. Οι εργαζόμενοι μπορούν να διαταράξουν το χώρο εργασίας με τρόπο που περιορίζει την ικανότητα της εταιρείας να ολοκληρώσει τις κανονικές επιχειρηματικές λειτουργίες. Οι εταιρείες ενδέχεται επίσης να κερδίσουν φήμη στην οικονομική αγορά εάν οι καταναλωτές στρατολογούνται συνεχώς σε συγκρούσεις εργαζομένων. Οι προμηθευτές ή οι πωλητές συχνά περιορίζουν τις επιχειρηματικές σχέσεις με εταιρείες που δημιουργούν συνεχώς διαμάχες μέσω τακτικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Συνιστάται